हिन्दी फिल्ममा अमिताभले हास्य कलाकार मुकुरीका जुङा देखाएर मुचें होतो नथ्थुलालके जैसे बरना नाहो भन्या जस्तै हाम्ले नि हिम्मत होतो केपी ओलीका जैसे बरना नाहो भन्दे के हुन्छ । आखिर केपी, झलनाथ, माकुने र पिकेवीच ठूलै सहमति भो । मन्त्रीमण्डलाँ माकुने र झलनाथका मान्छे आउने भए भनेर विचरा भीम रावलको नामसमेत जोड्दा कोइले बधाई दे कोइले सत्तो सराप गरे । मन्त्रीमण्डल पुनर्गठन हुने बेलासम्म आइपुग्दा त विचरा माकुने र झलेलाई ओलीजीले यसरी तेल घसीघसी थाङनाँ सुताइ दिनुभो कि न कुरा गरम ।

त्यसो त झलनाथ त ओलीसित ७० करोड लेर आँफू मन्त्री होइने हैन अरुका लागि किन माथापच्चि गर्नु पर्याछ भनेर पैलै बाटो काटी सक्याथे । उनका लागि कोइ आउनु र जानुमा केई सरोकारै थेन । लास्टाँ सधैभरी छत्रिनेमा उनै विचरा माकुने । यो पटकनी माधवका मान्छे मन्त्रीयाँ नपरेछी कोटेश्वर र वालकोटको हिसाबकिताब उइ चैताँ महाधिवेशनाँ हुने जस्तो पो देख्खियो त । त्यसो त साथीभाईलाई घक्रक्क ढाडाँ हानेर भूइँमा सुताएछि उखान टुक्का हालेर साथीहरलाई उठाउने खालको प्रवृति ओलीयाँरैछ ।

साथीहरुनी कतिपटक विश्वास गरुनके, एकदिन त आफ्नो हाताँ आउला पासा भनेर । आफना मान्छे भनेछी जतिसुकै वदनाम भाका भानि दुधले नुहाउने खेलो हुँदोरैछ । महासचिव भनाउँदा विष्णु पौडेललाई हेर्नू न । आजका सामाजिक सन्जालाँ उनलाई गर्या गाली सुन्दा यस्तो गाली खाईखाई नी के मन्त्री हुनु । त्योभन्दा त मन्त्री नभाकै ठिक जस्तो पो लाग्या छ त । यति सारो विरोध हुने मान्छेलाई कुनै पदाँ नल्याएर नि बालुवाटारको हर्ताकर्ता त बनाउन सकिन्थ्यो । तर के गर्नु प्रधानमन्त्रीको ज्यादा विश्वास पात्र भएर होला । जनताको विरोधले के लछार्छ र आफ्ना कार्यकर्तालाई खुशीपार्न आँफुले नसके कल्ले पार्छ त भनेर निर्णय ठोकी हाल्ने बानीले गर्दा जल्ले जति धारेहात लाएनी ओलीले बोल्यो कि अरुलाई पोल्यो भनेर जाने हुन्छ ।

हुन पनि नेपालाँ प्रधानमन्त्री भन्या यस्तै हुनुपर्छ । आफ्ना आफन्त खाईपेइमा कोई नछुट ,कमाउने कमाउ, मस्ति गर्ने मस्ति गर, रमाउने रमाउ, यै हो जिन्दगी यस्कै लागि त गर्या हो राजनीति भन्ने खालका प्रम भएरै होला देशाँ दुई तिहाइको सरकार भएर नि सरकारको सत्तो सराप गर्नेको कमी छैन । ढट्यौला मान्छे भएर नि होला जुन कुरा गर्दा जनता रिसाउँछन् पाटीकरता धारेहात लाउँछन् भन्ने था भैभै अनेक काम गर्ने । यो चोटीको मन्त्रीमण्डलाँनी विष्नु पौडेललाई नल्याएनी हुन्थ्यो नि । तर अर्का कुरा सुन्ने बानी भएपो हुन्थ्यो । त्यसै त प्रदेशाँ चिर्को पर्याछ । यै कारणले पाटियाँ झन् ठुलो चिर्को पर्यो भने पाटी एक हुने काम नी त्यतिकै घाममा सुक्ने होला । त्यसो भो भने प्रचण्डले अर्को पटक प्रधानमन्त्री बन्न देख्या सपना नी सपनै हुने भो । जयहोस उखाने बाजेको ।
वेदर्षि